Valsheid in geschrifte en gebruik van valse stukken
Wat houdt het misdrijf precies in?
De misdrijven valsheid in geschrifte en het gebruik van valse stukken worden beschreven in artikel 193 van het Strafwetboek en de artikelen die daarop volgen.
Het misdrijf moet worden gepleegd met een bedrieglijk opzet. Het bedrieglijk opzet bestaat in de bedoeling aan zichzelf of aan anderen onrechtmatig voordeel te verschaffen. Het oogmerk om te schaden is de wil nadeel te berokkenen aan een derde.
Ten tweede moet er sprake zijn van een geschrift dat door de wet is beschermd. Het moet gaan om een geschrift sensu stricto waar een gedachte die een juridische draagwijdte heeft tot uitdrukking gebracht worden en die zich aan de openbare trouw opdring.
Er dient ten derde een vervalsing van de waarheid te zijn op een door de wet omschreven wijze. De vervalsing kan op twee manieren gebeuren. Ofwel moet het geschrift zelf, het instrument zijn aangetast. Dit is de materiële valsheid. Ofwel komt de akte of het feit vastgesteld in het geschrift niet met de waarheid overeen terwijl het instrument materieel onaangeroerd blijft. Dit betreft een intellectuele valsheid.
De waarheidsvermomming dient ten slotte een nadeel teweeg te brengen. Een mogelijk of eventueel nadeel volstaat. Ook moet de mogelijkheid van het nadeel bestaan op het ogenblik van de valsheid. Het nadeel kan zowel materieel als moreel zijn en kan de openbare of private belangen betreffen.
Als er aan één van deze bestanddelen niet is voldaan, kan u niet veroordeeld worden voor het misdrijf valsheid in geschriften. Wij zullen elke voorwaarden grondig aftoetsen aan de feitenconstellatie van uw zaak.
Een vervalsing van de waarheid via datamanipulatie betreft het wissen, wijzigen of invoeren van gegevens in een informaticasysteem die worden opgeslagen, verwerkt of overgedragen door middel van een informaticasysteem.
Het betreft ook het veranderen van gegevens in een informaticasysteem met een technologisch middel en een verandering van de juridische draagwijdte van dergelijke gegevens.
De meer specifieke vorm van valsheid in een jaarrekening wordt beschreven in artikel 127 van het Wetboek van Vennootschappen.
Een jaarrekening bestaat uit drie verschillende componenten: de balans, de resultatenrekening en de toelichting. Valsheid en gebruik van valse stukken in de jaarrekening is van toepassing op de vervalsing van één van deze documenten.
Het misdrijf valsheid in de jaarrekening omkadert het met bedrieglijk oogmerk of het oogmerk om te schade in de jaarrekening van een vennootschap.
Dit kan door middel van:
- Valse handtekeningen te plaatsen
- Door handtekeningen of geschriften na te maken
- Door overeenkomsten achteraf in de jaarrekening op te nemen
- Door toevoegingen van verklaringen die vervalsing tot doel hebben
- …
Het gebruik van valse stukken in de jaarrekening omkadert simpelweg het gebruik van deze vervalste jaarrekening.
Welke straffen riskeert u?
De straffen naar aanleiding van een valsheid in geschrifte of het gebruik van valse stukken gaan van opsluitingen van vijf jaar tot vijftien jaar.
Wat betreft de meer specifieke vorm van valsheid in een jaarrekening en het gebruik van een valse jaarrekening, kan eveneens iedere persoon strafbaar gesteld worden. Maar toch zijn er een aantal personen die sterk geviseerd worden aangezien zij belast zijn met het opstellen en het controleren van deze documenten, namelijk de leden van de raad van bestuur en de commissarissen.
Deze misdrijven worden bestraft met een geldboete van 26 euro tot 2000 euro en met een gevangenisstraf van vijf tot tien jaar.
De bedragen van deze geldboete moeten nog vermenigvuldigd worden met de opdeciemen. Op dit moment zijn de opdeciemen gelijk aan 8 (boetebedrag x8).
Deze bepalingen zijn pas van toepassing vanaf dat de jaarrekening ter inzage is gelegd voor de vennoten.
In de praktijk wordt de gevangenisstraffen omgezet naar een correctionele gevangenisstraf, die kan oplopen tot maximum vijf jaar. Naast de geldboete en de opgelegde gevangenisstraf kan er ook een beroepsverbod opgelegd worden.